Ben beni özledim
Gülümsemeyi
Gülmeyi içtenlikle
Düşünmemeyi
Sıkıldım bu aralar
Değişmemekten bıkkınım
Ne zaman aynaya baksam aynı ben
Fakat bu kalp sanki bir başkasının
Taş taşır gibiyim göğsümde,
Ne atar ne çarpar
Susar sade
Ne beklerim bilmem
Ne olacak ki sanki
Gözlerim gökyüzünde
Bir zembilin inişine odaklanmışım
Neden mucizeler bekler insan hiç anlamam
Şahit olduğum halde binlercesine
Hala nedir
Bu savsaklayışım hayatı
Bir tutunamamışlıkta takılıp kalmışım
Dün nerdeysem bugün hala ordayım
Sessizim ama isyandayım
Sorsan anlatırdım ama
Tüm sorulara bu aralar sağırım
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment